Η απόπειρα κρατικής συγκάλυψης του βιασμού της Γεωργίας να μην μείνει αναπάντητη

 

4 μήνες μετά την καταγγελία της Γ. Μπίκα για τον ομαδικό βιασμό που υπέστη από γόνους εύπορων οικογενειών , η εισαγγελική αρχή που απασχολήθηκε με την υπόθεση ,μίλησε. Κανένας βιασμός , όλα είναι προϊόν δόλου για προσωπικό όφελος. Η εισαγγελία έκλεισε τα αυτιά στα στοιχεία που κραύγαζαν σχετικά με την ολιγωρία και την ανεπάρκεια των αρχών , δρώντας ρεβανσιστικά ενάντια στην Γεωργία που βρήκε την δύναμη να καταγγείλει τόσο τον βιασμό της , όσο και την θεσμική ασυλία που απολαμβάνουν οι βιαστές της. Φυσικά αυτή η απόφαση δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό . Τα θύματα βίας και σεξουαλικής κακοποίησης, καθώς και οι οικογένειες τους έχουν βιώσει τις ταπεινωτικές και εξευτελιστικές αποφάσεις δικαστηρίων πολλές φορές στο παρελθόν ,με τελευταία περίπτωση αυτήν της Zackie όπου το δικαστήριο αθώωσε πανηγυρικά τους αστυνομικούς που συνέβαλλαν στην δολοφονία του . Τα αστικά δικαστήρια , το κράτος ,τα ΜΜΕ, η αστυνομία ανέκαθεν, με το victim blaming , δημιουργούσαν ένα καθεστώς συγκάλυψης και αποτροπής παρόμοιων καταγγελιών . Εκεί ακριβώς εντοπίζεται η υποκρισία του καπιταλιστικού συστήματος που ενώ διακηρύσσει δήθεν την αναγκαιότητα καταπολέμησης του σεξισμού ,στην πραγματικότητα δημιουργεί περιβάλλον νομιμοποίησης της κακοποίησης , της εργασιακής επισφάλειας και των διαχωρισμών .

Βασική παράμετρος της συγκεκριμένης υπόθεσης που δεν πρέπει να υποτιμηθεί είναι η ταξική θέση των δραστών . Το θράσος τους ( ο βιαστής ιδιοκτήτης της κοκα κολα ανέβασε στόρι που κορόιδευε την καταγγελία) πηγάζει από την ασυλία που τους παρέχει ένα ολόκληρο σύστημα . Προστατεύονται τόσο από τις προσωπικές σχέσεις με πολιτικά πρόσωπα όσο και από τα αστικά δικαστήρια όπως έδειξε και η τελευταία τραγική απόφαση της εισαγγελίας . Γι αυτό και τέτοιου είδους πάρτυ όπως αυτό στο οποίο βιάστηκε η συγκεκριμένη γυναίκα, διοργανώνονται συχνά και από άλλους πλούσιους άνδρες.

Συγχρόνως πρέπει να αποκαλυφθεί ο ρόλος των ΜΜΕ που «έθαψαν» την ιστορία έως ότου πήρε μεγάλες διαστάσεις , απέκρυψαν τα ονόματα των δραστών και έδωσαν τον λόγο στους «ειδικούς» που έστηναν δικαστήρια εναντίον της Γεωργίας . Δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο . Από την διαρκή αμφισβήτηση των συνθηκών του βιασμού ( τι φορούσε ,είχε πιεί , μήπως θέλει να κερδίσει δημοσιότητα και λεφτά) μέχρι την χυδαία χρησιμοποίηση του φαινομένου στο άρμα του αντιπροσφυγικού μένους και της ισλαμοφοβίας ( μουσουλμάνοι που θα βιάσουν τις γυναίκες μας), η υποτίμηση θυμάτων είναι φανερή.

Η Γεωργία διεκδίκησε ορατότητα για τα θύματα και ακόμα περισσότερο, διεκδίκησε η ντροπή και η ενοχή να αλλάξουν μεριά. Η δύναμη της , των υπόλοιπων γυναικών και αγοριών θυμάτων με την δημοσιοποίηση των εγκλημάτων που στιγμάτισαν τα κορμιά τους έσπασε το οικοδόμημα της ντροπής και της περιφρόνησης που φόρτωνε τα θύματα σεξιστικής βίας. Το κίνημα Me Too όλο αυτό το διάστημα έχει κλονίσει την κυβέρνηση που θεσμικά συγκαλύπτει τέτοια περιστατικά (υπόθεση Λιγνάδη) . Με αφορμή τις γυναικοκτονίες , τις υποθέσεις βιασμού και κακοποίησης , το φεμινιστικό κίνημα απάντησε με μαζικές πορείες .Και φέτος η 8η Μάρτη, Παγκόσμια ημέρα των γυναικών, μετατράπηκε σε απεργιακός σταθμός με χιλιάδες να κατεβαίνουν στον δρόμο. Κινητοποιήσεις όπως αυτές μπορούν να ασκήσουν πραγματική πίεση στην αστική Δικαιοσύνη.

Η δικαιοσύνη δεν απονέμεται στα αστικά δικαστήρια , η δικαιοσύνη κατακτιέται στους δρόμους .

Καλούμε στη συγκέντρωση & πορεία ενάντια στη συγκάλυψη του κυκλώματος πλουσίων βιαστών:

Πέμπτη 26/05 στις 19:00 / ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ